محکومیت عشق

جلسه محاکمه عشق بود :        و قاضی عقل      و عشق محکوم به تبعيد به دورترين نقطه مغز شده بود      يعنی فراموشی       قلب تقاضای عفو عشق را داشت      ولی همه اعضا با او مخالف بودند        قلب شروع کرد به طرفداری از عشق                                                                       *آهای چشم مگر تو نبودی که هر روز آرزوی ديدن او را داشتی*       *ای گوش مگر تو نبودی که در آرزوی شنيدن صدایش بودی*       *يا تو ای لب مگر تو نبودی که در آتش بوسه زدن به او مي سوختی*       *دستها،پاها و ... با شما هستم حالا چی شده اين چنين با او مخالفيد   همه اعضا روی برگرداندند و به نشانه اعتراض جلسه را ترک کردن                                                       تنها عقل و قلب در جلسه ماند                                                                                                                                                                                                                                               عقل   گفت: ديدی قلب همه از عشق بی زارند        ولی من متحيرم با وجودی که عشق بيشتر از همه تو را آزرده          چرا هنوز از او حمايت می کنی         قلب ناليد : که من بدون وجود عشق ديگر قلب نخواهم بود          و تنها تکه گوشتی هستم که هر ثانيه کارثانيه قبل را تکرار می کنم          و فقط با عشق می توانم يک قلب واقعی باشم          پس من هميشه از او حمايت خواهم کرد حتی اگر نابود شوم...

نظرات شما عزیزان:

M.H

ساعت15:41---6 مرداد 1392

خیلی قشنگ بود ....

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه:

[+] نوشته شده توسط محمد حسینی در 20:11 | |